Wat doen we met de spullen?

Wat doen we met de spullen? De dame van het verhuisbedrijf die laatst langskwam, dacht dat het een handboek was voor de aankomende verbouwing. Dat is het niet, hoewel het zeker interessante aanknopingspunten geeft.

De ondertitel is: Een portret van Nederland in één nalatenschap, het is van de hand van Dick Wittenberg en een uitgave uit 2021 van De Correspondent.

De journalist heeft aan een aantal uitvaartbegeleiders gevraagd of ze hem wilden koppelen aan een familie die net een laatste ouder hebben verloren, om de afwikkeling van de nalatenschap te kunnen beschrijven. Uiteraard met volledige instemming van die familie. Het boek gaat over de zeven kinderen van een Brabantse moeder, het proces vanaf vlak na de begrafenis als de spullen verdeeld moeten worden tot aan een aantal jaar daarna als het huis verkocht is.

Herinneringsspecialisten

Er komen veel dingen langs die ik als herinneringsspecialist herken: Welke spullen wil je meenemen naar je eigen huis, wat herinnert je aan je moeder? Wat kan weg? Kan je er afscheid van nemen?

Onze opruimcoach Ilanit Snoek begeleidt mensen bij dat proces. Dozen op zolder zijn prima zolang je er emotioneel nog niet aan toe bent om die uit te pakken. Maar misschien kun je er ook één voorwerp uit kiezen en die een mooie plek in je huis geven, zodat de rest van de inhoud naar de kringloop kan.

Wittenberg haalt ook het verhaal aan van de dochter van een kunstenaar. Zij beschrijft de eerste keer dat ze na zijn dood haar vaders huis binnenliep. Dat ze overal zijn sporen aantrof en besefte dat als ze ook maar één ding zou verplaatsen, ze zou beginnen met het uitwissen van zijn sporen. Daarvoor heeft fotografe Jacqueline Dersjant het initiatief Dag Huis: een fotoserie van de spullen op hun plek en in hun context. Zodat het bureau van vader prima naar de kringloop kan, want je hebt mooie foto’s van het bureau met alle spulletjes erop.

Malva Blom en Katja Venema maken stillevens van een aantal spullen met een bepaalde herinneringswaarde. Omdat een portret van een overledene vaak te confronterend is in je woonkamer. Dit geldt minder voor een mooie foto van een verzameling spullen die voor jou herinneringswaarde hebben. Textielkunstenaars Ellen van Os, Linda de Ree, Marieke Moerman en Babette Peters kunnen van kleding mooie herinneringsobjecten maken (Marieke ten Thij van leer).

In het boek wordt ook een voorbeeld aangehaald van iemand die zelf foto’s maakt van dierbare bezittingen en daar een persoonlijk verhaal bij schrijft. Daarvan maakt ze een boek. Dat is een project waar ik een toekomstige klant graag nog eens bij zou willen helpen.

Verhuizing

Het boek Wat doen we met de spullen is soms heel grappig, soms heel schrijnend. Ik moet terugdenken aan het moment dat mijn oma overleed en mijn moeder en haar sibbelingen samen haar appartementje leeghaalden. Allerlei oude meubels kwamen toen in ons huis. De donkere Lundiakast kwam op mijn slaapkamer te staan, een deel verhuisde mee naar mijn studentenkamer en ging bij de volgende verhuizing naar de kringloop. Mijn zus en ik hopen dat onze moeder nog jaren te gaan heeft, maar eens zullen ook wij ons ouderlijk huis helemaal leeg moeten halen.

Dit jaar staat voor mij in het teken van de volledige verbouwing van ons huis, dus een verhuizing van A naar A met een opslag van vier maanden. Een mooie gelegenheid om alle spullen door onze handen te laten gaan en van veel afscheid te nemen. En voortdurend te vragen: Wat doen we met de spullen?

Soms ben ik ergens enthousiast over, dan schrijf ik er een blogrecensie over. Maar bij de meeste projecten die ik doe, laat ik mijn mening achterwege. Als ik een Levensverhaal van iemand schrijf bijvoorbeeld, of ik maak een Boekportret voor iemand die in het zonnetje staat. Want de persoon die ik interview staat altijd centraal.