Over boekillustraties

Over boekillustraties

Illustraties kunnen een boek maken of breken. Daar heb ik een klein onderzoekje naar gedaan. Dit is een blog over kinderboeken, de hoofdstuk-één-regel en de Fiepvrije Annie.

Hoofdstuk-één-regel

De Engelsen kennen het gezegde ‘don’t judge a book by its cover’. Toch is dat precies wat mijn dochter van elf doet als we proberen boeken te halen in de bibliotheek. Eén blik is voldoende om een boek af te keuren. Zeggen ‘dit vond ik vroeger een geweldig boek’ heb ik inmiddels afgeleerd. Ik heb daarom de hoofdstuk-één-regel ingesteld: pas na het lezen van het eerste hoofdstuk mag ze een boek afwijzen. Dat heeft zich al een paar keer bewezen. Een boek over ridders, twee jongens en een geheime opdracht? Leek haar niets, totdat ik het begin van Brief voor de Koning van Tonke Dragt gelezen had. Een boek over twee jongens die dood gaan en in een sprookjesachtige wereld terecht komen? Kansloos, totdat we begonnen waren in De Gebroeders Leeuwenhart van Astrid Lindgren.

Nare illustraties

Toch ben ik met haar eens dat illustraties een boek kunnen maken of breken. Zo heb ik vroeger nooit de boeken van Guus Kuijer gelezen, omdat ik die rommelige plaatjes met rode neuzen van Mance Post zo stom vond. Ik heb nog steeds nare herinneringen aan de verhalenbundel Duveltjes uit een doosje, vanwege die lelijke beestmannetjes op de omslag.

Nare illustraties

Kinderachtig

Hoewel ik persoonlijk erg houd van de plaatjes van de Britse Quentin Blake, kon ik me goed voorstellen dat ze mijn dochter de lust in het lezen van Sjakie en de Chocoladefabriek van Roald Dahl ontnamen. Veel te kinderachtig! Totdat ze een fragment van de hysterische verfilming met Johnny Depp zag. Ze haalde die versie van het boek en las het in één adem uit.

Moderniseren

De eerder genoemde jeugdklassiekers zijn gelukkig nog steeds verkrijgbaar in exact dezelfde uitgaven. Soms worden boeken echter gemoderniseerd. Wat de tekst betreft is dat wel nodig, maar met andere plaatjes wordt het echt een heel ander boek. Zo vind ik Lotje van Jaap ter Haar zonder de illustraties van Rien Poortvliet een stuk minder leuk. En Pinkeltje van Dick Laan hoort een slank minimensje te zijn, zoals getekend door Rein van Looy, niet die sprookjeskabouter die Julius Ros ervan heeft gemaakt.

Lotje

Pinkeltje

Fiepvrij

Net zoals er op dit moment bijna geen Dahl zonder Blake te krijgen is, zo is dat ook met Schmidt en Westendorp. Ik ben een van de weinigen van mijn generatie die nooit Pluk van de Petteflet, Abeltje, Floddertje of Otje heeft gelezen. En aan Jip en Janneke heb ik altijd een gloeiende hekel gehad. Dat kwam door de omslagen en illustraties van Fiep Westendorp, die ik vreselijk vond. En een Fiepvrije Annie is helaas moeilijk te vinden. Dat is jammer, want haar teksten zijn niet zo zwart-wit, spichtig en tweedimensionaal als de plaatjes doen vermoeden.

Fiepvrij

Je mag een boek niet beoordelen aan de omslag, maar een eerste indruk maak je maar één keer!

Als iets mij speciaal opvalt, schrijf ik er een blog over. Schrijven is wat ik het liefst doe. Ik probeer bij elke opdracht de juiste toon te treffen. Vaak krijg ik terug dat een Levensverhaal echt klinkt als de persoon over wie het gaat.