Herinneren is volgens Van Dale: In het geheugen terugroepen. Mijnwoordenboek.nl noemt een aantal betekenissen en synoniemen: Aan iets terug denken, attenderen, doen denken aan, gedenken, herdenken, heugen, in gedachte hebben, in het geheugen roepen, manen, memoreren, nog weten, onthouden, rappelleren, terugdenken aan.
Het woord heeft iets poëtisch als je het goed bekijkt. Als je je iets herinnert, neem je het opnieuw in je innerlijk op. Maar het is ook een merkwaardig woord, want inneren bestaat helemaal niet als zelfstandig woord. We kennen bijvoorbeeld herbeleven, herkauwen, hergebruiken, herschrijven en herexamen. Woorden waarbij het voorvoegsel her- uitdrukt dat je dat wat erna komt, opnieuw doet.
Het woord herinneren is een germanisme en berust op een taalfout. Op Wikipedia staat: “Het wederkerend werkwoord zich herinneren is in de 16e eeuw gevormd naast het uit het Duits overgenomen erinnern. Het prefix her- is dus ontstaan als hypercorrectie, maar de betekenis van ‘weer inneren, opnieuw innemen’ is wel toepasselijk. Er is immers in zekere zin sprake van een herbeleving.”
Herinneringen zijn merkwaardige dingen. In de rechtspraak is bekend dat ze niet altijd betrouwbaar zijn en dat ze vervuild kunnen worden. Als je bijvoorbeeld getuige bent van een vechtpartij en je leest een dag erna in de krant dat een andere ooggetuige heeft gezien dat de dader een rode jas droeg, krijgt in je hoofd die dader een rode jas aan. Het wordt een werkelijk onderdeel van jouw herinnering, ook al heb je dat zelf nooit echt gezien.
Als je op een reünie klasgenoten spreekt kunnen zij zich vaak totaal andere gebeurtenissen volledig en in detail herinneren dan jij, terwijl jij daar ook bij geweest moet zijn. Kinderen die in hetzelfde gezin zijn opgegroeid, kunnen totaal verschillende herinneringen hebben aan hun kindertijd.
Maar herinneringen zijn heel waardevol. Het maakt wie we zijn, het verbindt ons, het maakt ons leven rijker. Verhalen doorgeven waarin herinneringen vervat zijn, is van alle tijden. Ik heb het idee dat het op papier zetten van deze verhalen en ze op die manier kunnen bewaren, iets is wat de laatste tijd gewoner wordt.
Ik help er graag aan mee, in welke vorm dan ook.
“Taal is zeg maar echt mijn ding” zei Paulien Cornelisse en dat geldt ook voor mij. Het is de reden dat ik Nederlands ben gaan studeren, het maakt dat ik daar extra op let. Soms wijd ik er een blog aan. Ben je zelf niet zo goed in schrijven, maar heb je wel veel te vertellen? Misschien kan ik je helpen.
Hanneke Kiel-de Raadt
Ik ben schrijver, interviewer en verhalen-op-papier-zetter. Na een studie Nederlands in Groningen heb ik verschillende functies vervuld, totdat ik uitkwam bij wat ik het liefste doe: Persoonlijke verhalen van mensen optekenen. Inmiddels heb ik al meer dan 40 boeken en magazines voor particulieren en bedrijven mogen publiceren.
Herinneringen kunnen ingrijpend, meeslepend of intiem zijn, maar ze zijn hoe dan ook onvergetelijk. Door je verhaal op papier vast te leggen, heb je zelf in de hand hoe je als persoon herinnerd wil worden. Ook in een zakelijke omgeving zijn verhalen het perfecte middel om je relaties te bereiken en te boeien.
