In de zomervakanties die wij in Frankrijk doorbrachten, bezochten we altijd minstens één keer een kerk. Dat deed ik vroeger met mijn ouders ook en ik vond het toen even saai als mijn dochters nu. Om de saaiheid wat te verlichten, liet ik ze zoeken naar een beeld van de Heilige Antonius van Padua; een monnik met een opengeslagen boek waarop een kind zit. De Heilige Antonius is zo’n beetje onze huisheilige; als we iets kwijt zijn roepen we hem aan (“Heilige Antonius, beste vrind, maak dat ik mijn … vind”) en meestal vind je daarna het gezochte artikel weer terug, of iets anders waarvan je niet wist dat je het kwijt was.
Investering
Tijdens de laatste zomer in Frankrijk hebben we een diepte-investering gedaan in de welwillendheid van onze huisheilige. We hebben meerdere kaarsjes voor hem gebrand en een beeldje gekocht, dat nu in een nis in onze woonkamer staat. Daarmee hebben we jarenlange terugvindbaarheid van spullen afgekocht, hoop ik.
Ik heb een tijdje geleden ook een Facebookpagina aangemaakt voor deze handige heilige, zodat er naast kaarsjes in kerken en schietgebedjes ook een moderner communicatiemiddel bestaat. Geregeld krijgt hij er vrienden bij en vorige week plaatste een meisje het bericht op zijn prikbord: “Heilige Antonius, beste vrind, help aub dat ik snel mijn rijbewijs terug vind”.
Terugvinden
Laatst deden mijn dochters verstoppertje met hun knuffels, een spel waar ik geen groot voorstander van ben, want in de praktijk betekent het dat je weken later in een la of achter een kastje nog een beertje terugvindt. De jongste had haar knuffelpoesje verstopt in de nis, bij het beeldje. De oudste had de andere allemaal gevonden en vroeg of ik een hint kon geven.
Ik: “Heb je de Heilige Antonius al aangeroepen?”
Zij: “Hè hè, flauw hoor…!”
Als iets mij speciaal opvalt, schrijf ik er een blog over. Schrijven is wat ik het liefst doe. Ik probeer bij elke opdracht de juiste toon te treffen. Vaak krijg ik terug dat een Levensverhaal echt klinkt als de persoon over wie het gaat.
Hanneke Kiel-de Raadt
Ik ben schrijver, interviewer en verhalen-op-papier-zetter. Na een studie Nederlands in Groningen heb ik verschillende functies vervuld, totdat ik uitkwam bij wat ik het liefste doe: Persoonlijke verhalen van mensen optekenen. Inmiddels heb ik al meer dan 40 boeken en magazines voor particulieren en bedrijven mogen publiceren.
Herinneringen kunnen ingrijpend, meeslepend of intiem zijn, maar ze zijn hoe dan ook onvergetelijk. Door je verhaal op papier vast te leggen, heb je zelf in de hand hoe je als persoon herinnerd wil worden. Ook in een zakelijke omgeving zijn verhalen het perfecte middel om je relaties te bereiken en te boeien.
