De naam van mijn bedrijf
Tegenwoordig hoor ik bij de reclameblokken op Radio 1 geregeld spotjes langskomen van bedrijven met een spelinstructie:
“Current, met een q”
“Credits, met een q”
“Giraf, met een v”
“Kiep schrijf je als iep met een c ervoor”
“Voice, v-o-y-s”
Straatnaam
Het is onhandig als je een naam altijd moet spellen. Ik ondervond dat toen ik in mijn eerste studiejaar in Groningen woonde op de E. Thomassen à Thuessinklaan. En dan heette ik in die tijd ook nog Hanneke de Raadt-met-dubbel-a-d-t. Wat een opluchting toen ik naar de Oranjesingel verhuisde! Nu woon ik in de Beukenlaan, ook weer een prima straatnaam. Dit in tegenstelling tot de parallel daaraan lopende d’ Aulnis de Bourouilllaan. Behalve dat je dat met drie l-en moet spellen, weet niemand hoe je het uitspreekt.
Kaimahi
Voordat mijn bedrijf Boekportret heette, opereerde ik onder de naam Kaimahi. Dat komt uit het Maori en betekent werker, functionaris, iemand die een taak uitvoert. Een heel neutrale naam voor een bedrijf, met een verwijzing naar de tijd dat ik in Nieuw-Zeeland woonde. Het paste ook goed bij de geschreven portretten die ik maakte, want of je nou directeur bent of bij de postkamer werkt, iedereen heeft een interessant verhaal. Maar ik bleef die naam spellen. Ik kon weliswaar heel snel “Karel, Anton, Isaak, Marie, Anton, Hendrik, Isaak” zeggen, maar ik moet er niet aan denken hoeveel e-mails ik niet gekregen heb omdat de verzender mijn bedrijfsnaam toch niet goed genoteerd had.
Ik ben dus heel blij met de naam Boekportret, want hoe belangrijk ik spelling ook vind, het is geen handige binnenkomer.
“Taal is zeg maar echt mijn ding” zei Paulien Cornelisse en dat geldt ook voor mij. Het is de reden dat ik Nederlands ben gaan studeren, het maakt dat ik daar extra op let. Soms wijd ik er een blog aan. Ben je zelf niet zo goed in schrijven, maar heb je wel veel te vertellen? Misschien kan ik je helpen.
Hanneke Kiel-de Raadt
Ik ben schrijver, interviewer en verhalen-op-papier-zetter. Na een studie Nederlands in Groningen heb ik verschillende functies vervuld, totdat ik uitkwam bij wat ik het liefste doe: Persoonlijke verhalen van mensen optekenen. Inmiddels heb ik al meer dan 40 boeken en magazines voor particulieren en bedrijven mogen publiceren.
Herinneringen kunnen ingrijpend, meeslepend of intiem zijn, maar ze zijn hoe dan ook onvergetelijk. Door je verhaal op papier vast te leggen, heb je zelf in de hand hoe je als persoon herinnerd wil worden. Ook in een zakelijke omgeving zijn verhalen het perfecte middel om je relaties te bereiken en te boeien.